මහ මෙරුව ලෙසේ - පිදු සෙනෙහෙ ඔබේ

හිරු කිරණ පෙරූ

තුරු වියන ලෙසේ

දා කඳුළු පෙරූ

මහ දිරිය ඔබේ

මහ මෙරුව ලෙසේ

පිදු සෙනෙහෙ ඔබේ

ලියනෙම්ද මෙසේ

පන්හිදින් කෙසේ

දුරු කතර ගෙවා

මුළු සසර පුරා

මා ඔබම පතා

ආ බවම සිතා

ඔබෙ දොත පුදා

මට වාරූ දෙවා

ලොව කිරුළු පුදා 

අභිෂේක කළා

හද සිහින විමන් 

ලග පැතුම් පුදා

නෙතු පහන් එළිය 

ගෙන එකළු කරන්

පිතු සෙනෙහෙ ඔබේ

මා හටම පුදන්

ලඟ රැදුනු පිනෙන් 

බුදු වෙනවා නිතින්...!

-----නයා-----

Read More

ඇඳිවතද දන්දෙමින්

සළකමින් කළගුණය

පෙර සිටිය  සැකිල්ලට

ඇඳිවතද දන්දෙමින්

නිදහස්ව පාවෙමින්

නොනැවතුණු තන්හාව 

ආයෙමත් ඇතිකරන්

මම කියු නම වෙනස්

කරගමින් ඉපදෙමින්

මිටි මොළව අත් දෙකම 

හිස් බවින් පුරවමින්

එකම මඟ එකම ලෙස

වෙස්මාරු කරගමින්

ආශාව තණ්හාව

හදමලට ලන්කරන්

සැරිසරන අපි කෙසේ 

නවතිම්ද මෙහි ඉතින්..?

-    නයා    -

Read More

පිදු ඒ හදවත මිහිමත උත්තම

දිදුලන නෙතුමත නොමැකෙන සෙනෙහස
පිදු ඒ හදවත මිහිමත උත්තම
ඉද විද දුක් ගග රකිමින් බඹ ගුණ
මව්පිය සෙනෙහස නිමි නැත කිසි දින


සෙවිලි කළ පිදුරු ගේ නොමැත දුක පැතිරැණේ
හැලි වලන් පරණ මුත් රසය නැත අඩුවුනේ
හාමතේ ඇද වැටුනු නුඹ දැකයි දුක් උනේ
නුඹ නොකා ඇයිද නුඹ අපේ බඩ පිරවුවේ


වෛවර්න දුක් පැමිණ ඔබ අසල ගැවසුනා
විටෙක දෑතම තබා හිස විඩා නැතිකලා
රීදිවන් හිරු රැසින් මම ලොවම දිනුව දා
රැකගනිමි මගේ පණ නුඹ දෙදෙන මයි සිතා

... නයාගේ වැඩක්....

Read More

මග කියූ නුඹ

තනිය නොතනිය කියාගනු බැරි

කණසමක මා තනිවෙලා

මේ කුළුද අඳුරින් වැසෙනවිට

සිහින් එළියක් බැබලුණා

සිතේ තනිකම කඳුළු බිදුහෙම

විඟසින්ම නැතිවී ගියා

නුඹේ තේජස් සිනා එළියෙන්

මගේ වත වුව දිදුළුවා..

දිවාකර නැති තරකපති නැති

මොහොතකදි මට ලංවෙලා

පුංවි එළියත් අරන් ආවද

විලස තරුවක් පායලා

සත්තකින් ඔය ප්‍රභා රශ්මිය

නුඹේ මයි මම සිතුවදා

හැගුනේ නෑ මට නුඹද හිරුගෙන්

යැපෙන තව කෙනෙකුන් කියා

 

... නයාගේ වැඩක්....

Read More

-මාරුතය නුඹ-

මාරුතය නුඹ - කරන කරදර

ගන්න ඉවසා - බැරිම තැන මිස

සිඹින්නට නොව - ආවෙ වෙරළට

නොආ බැරිකම - කමට අසරණ

දෙස් දෙවොල් වුව - තියා නුඹ මට

සැඩපරුෂ ලෙස - තියා මෙහි  මා

රැගෙන කුදලා  - ආව කරුමෙට

වන්දි ගෙවනේ  - තනිව මා අද

දුව පනින පුංචි උන් - පෙළයි මා දඬුවමින්

පාගමින් මගේ ගත - නොකල වරදකට අද

මාරුතය නුඹ නිසා - තවම මා දුක් විඳී

වරද මා පිටම දා - නුඹ ඔහේ හමා යයි.

... නයාගේ වැඩක්....

Read More

අම්මේ මට සමාවෙන්න

අනෝරා වැහි වැටී දසතින් අදුර වැටෙනා            රෑ              පුරා
ගතම වෙව්ලන සිසිල පරදා තුරුළු කර ලඟ         මා             රඳා
කොහේදෝ සිට පැමිණි කෙනෙකුන් දුහුල් සළුවෙන් මා     ඔතා
නුඹෙන් උදුරා අහිංසක අප  වෙන්  කරන්නට               සැරසුනා

සැර පරුෂ ලෙස ගොරව ගොරවා මා නුඹට ලන් කරගෙන
සිටිය මුත් නුඹ බියවුනා ඒ පිරිස වටවූ  විලසට
නුඹේ සියුමැලි වතම සෝදා මා මුවග රැදි දියබිද
ලුණූ රසක්  සේ  පමණමයි මට හැගවුනේ ඒ මොහොතෙම

පිළුණු වී ගිය කෑම පරදා මියුරු රසයක්            ඇතිවුනා
මඩ කඩිත්තේ වතුර වෙනුවට සුපිරිසුදු දිය       එක්වුනා
කඩ පිලේ වූ සෙවන නිමවී දිව්‍ය විමනක්         ලංවුනා
නමුදු හදවත අඩුවකින් සෑම වෙලාවේදීමි        පසුවුනා

තත්පරද පැය දිනගනන්  හා සති මාස ගතවී        ගෙන
ලොම් වැඩී ගත දිදුලමින් මා හඬද විපරිත වී          ඇත
මිදී සුරතල් කෙළිදොලින්  මට තනිව ඉන්නට වී   ඇත
නමුදු මා හට දැනුණු අඩුවේ ඌණයක් නම් වී      නැත

අහස් ගැබ කළු වලාවන් ගෙන් නපුරු විලසට      සැරසිලා
චණ්ඩ ලෙස මාරුතය මිතුවී දෙදෙන එක මගකම            ගියා
රුදුරු එළියෙන් මේඝ කුළු හැම පුපුරනා යැයි   මා        සිතා
බියෙන් වෙව්ලන නෙතින් මාගේ කඳුළු බිදු         වැටුනා


කදුළු බිදුවේ ලුණු රසින් මා එක්වරම තිගැසී ගියා
සිතට දැනෙනා අඩුව කිම දැයි එවිට මා හට වැටහුණා
එදා දැනුනේ වැටුනු වැස්සේ රසය නොම බව සිතා
කොහේ සිටියත් නුඹව සොයනට සුවඳ සොයමින් ගියා

දරා ඉද මා නුඹේ කුස මත සෙනෙහෙන් මා හොවා
වේදනා විද බිහිකරේ මා නුඹට මැණිකක් සිතා
නාදුනන ලෙස රැගෙන මා ගිය විටදී වැලපී හඩා
සමාවනු මට ගියේ එලෙසින් මට නොතේරෙන නිසා

මග බලා මෙතවක් කලක් මා නුඹ වෙතට එන තුරා
වැරහිලා නුඹ මවුනි මෙපුතුන් ආවා දෙනවද සමා
ළගට යනතුර හැදින ගන්නට බැරිවුනේ කිම කියා
අසන විට මා දැන සිටියෙ නෑ දෑස් නෙපෙනෙන නියා

වෑදී දුහුවිලි නිල් නෙතේ ඔය දෑස් අද අන්ධව          ගියත්
නුඹේ නෙත්යුග මමම වෙන්නම් නුඹෙ ලග  මම     හිදන්
සේද සළුවන් ලෝම බර වැඩි නිසා නුඹ එය      විසිකරත්
සදා ඉන්නම් නුඹේ අසලින්  වෙන අතක කිසිදා    නොයම්
                
                                                ... නයාගේ වැඩක්....

Read More